Ne kimliği vardı ne geçmişi. Sadece öfkesi...

Ne doğan güneşe aşinayım ne yanı başımda titreyen bedene. Bir kadını parmak uçlarıyla sevemeyecek kadar vahşi korkularım. Ruhuma aşina tek şey kan kırmızı öfke. O kırmızı ki kurşuni yalnızlığa perde.
Ben sıfır noktasında yeni doğan bir adamım. Öfkem kana susamış kırmızı bir çağlayan. Öfkem cehennem ateşinden bir sandal. Öfkem geçmişe tutunan tek yanım. Öfkem aklım.
Aklımda ruhumda MAVERA bir şeyler var biliyorum.

Görünenin çok ötesinde bilinenin çok dışında...