Sesini düşürmüşsün kulaklarımda
Yankılanıp duruyor sözlerin.
Ve çantamda buldum bugün
Anahtarları çıkarırken kapı önünde;
Bana bakınıyordu ela gözlerin!
Kalemimi düşürmüştüm masanın altına
Uzandım;
Ellerine değdi ellerim.
Utandım gülüşünden aynadaki
Çünkü sendin her sabah giyinirken karşımdaki!
Ne kadar boş desem de oda
Sen hep vardın; biliyorum...
Uzaktasın diye sanır mısın ki seni yok sayıyorum?

Gölgeni bırakmışsın adımlarımda
Yüzün;
Resimlerden çıkmış da duruyor her gece
Başucumda!