Söylenmemiş sözcükler uyanılmamış sabahlarda gizli... Dinliyorum bana özel besteni Makam kusursuz Tez vakit de olmamış besbelli... Özünde şarkı gibi değil sanki Tabiat gibi Hiç nakaratı yok Yaşım gibi... Feyzden öte bir tadı var Öyle gönülde durduğu gibi değil İki kalbin yudumu kadar da değil Üsküdar gibi mesela Ya da tamamında İstanbul. Gidilesi olmayan uzaklığı anlatmış Bitecekken yaklaşacağına inandığın izmarit yakınlığını Duvarları anlatmış Perdeleri hırpalanmış eski pencereyi Üşengeç sandalyeyi Pahalı sayılan zamanı Sanırım beni anlatmış Velhasıl beni anlamış... Aybüke