Son söz de söylendiğinde hani gözler ağlamaklı olduğunda senin de hayattan beklentilerinin bittiği gün geldiyse kendine sıkıca sarıl çünkü kendinden başka hiç kimse yardımcı olamayacaktır sana.
Kendini bulabilmenin ilk şartı; zamanı lehine çevirmeyi öğrenmektir. Her ne kadar yaşarsan yaşa seni oluşturan birkaç zaman dilimi kadarsın. Uğraştığın zamanlarda bulduğun benliğin vazgeçtiğin an da tükenmeye başlar. İnsanın başına ne gelirse o zamanı boşladığı ve artık kötülüğü düşündüğü zamanlarda gelir. Kim zamanın içinde bir savaşçı misali yaşıyorsa işte onundur zafer. Nerde kaldığını bilmeyen insan hayatı hep sıfırdan yaşamaya mahkûmdur. Oysa hayat bir kitap ve insanın ayraçları olmalıdır. İki defa aynı şeyden korkan insan hayatın çok küçük bir bölümünü ezberine almıştır. Korkularını yenmeyi bilen insan ise en dorukta izliyor ve yeni ufuklara doğru yol alıyordur..