Cuma tarlaya gitmişti. Orada zararlı otları ayıklayacaktı. Ben evin önünde oturmuş hiçbir iş yapmadan hafifçe kestiriyordum. Birden Cuma'nın bağırışı ile gözlerimi açtım.
Cuma koşarak geliyordu. Bir yandan ellerini kollarını sallıyor "Bey bey çok fena ... Çok fena" diyordu.
Yanıma geldiğinde nefes nefeseydi. Zorlukla konuşuyordu. Ayağa kalkıp tüfeğimi aldım. Ona:
-Ne var Cuma? Diye sordum.
Eliyle arka taraftaki kumsalı işaret etti:
-Oradalar oradalar diye kekeledi. Oraya geldiler. Hem de üç kayık.
Dürbünü alıp ilerledim. Cuma'nın dedikleri doğruydu.
Kıyıda yan yana duran üç kayık vardı.
Cuma da yanıma yatmış dürbünle gözetliyordu.