Ah gönül ah!
Denizler okyanuslar içinde salsız gönül
Çiçekten çiçeğe konan arılar içinde balsız gönül
Kumar masasında assız zarsız gönül.
Ah sevmekten bitap düşen halsiz gönül
Umut kaybetmeden yıllarca yol gözleyen arsız gönül...
Bak tükettin işte koca bir ömür
Sen var git şimdi geleceğin sömür!
Sobasın anla artık bunu!
Atsın yâr senin içine kara kömür
Sen od misali tutuşur iken O ısınsın...
Ah uslanmaz rezil ah muhannet gönül!