Ey miskin Hallâc'ı kendi kuşatma halkalarında daraltıp sı­kan benlikler dökülün varlığımdan çekip gidin yanımdan uzakla­şın benden! Siz Hallâc'ı hep istediğiniz şekle ve renge soktu­nuz. Ben şimdi bu hayretyapraklarında kendinizi sarıp sarmaladı­ğınız perdeleri yırtıyorum; sizi perdesiz bir halde olduğunuz gibi gösteriyorum. Ve Hallâc'ın sizin kıvrım kıvrım perdelerinizin içinden olduğu gibi çıkmasına; dostları­nın sandık­ları gibi tümüyle ayıp ve noksandan arın­mış biri olma­dığı gibi düşmanlarının söyledikleri gibi bütün sermayesinin de kirlilik ve rezillikten ibaret olmadığını göster­mesine izin veriyo­rum. Elbette gelecek nesillerin eline geçmesi durumunda bu yaprakları nasıl bir hayret ve şaşkınlıkla değerlendirecekle­rini de merak ediyorum. Acaba aralarından inanmayarak bunları reddedecek ve hikâye anlatıcı­larının rivayet­leri türünden sayacak kimseler çıkacak mı?