İnsanların çoğu sevmekten düşünmekten konuşmaktan yaşlanmaktan unutulmaktan ve ölmekten korkar.

Bu Fetret Devri'nde korkularımız iktidar eliyle "acılarımız" oldu.
Cumhuriyet'in hiçbir döneminde böylesi bir korku ve hukuksuzluk dönemi yaşanmadı.

Haksızlık hukuksuzluk ve adaletsizliğin ötesinde "kötülüğün toplumsallaşması" asıl sorun...

Hiçbir dönem karşılıklı vicdana hoşgörüye diyaloğa böylesi ihtiyaç olmadı.

Cehaletin nezaketsizliğin ve görgüsüzlüğün bu denli toplumsallaştığı günümüzdeki bu kutuplaşma ve bölünmüşlük artık tehdit olmaktan öte varlığımız için de büyük bir tehlike...

Birlikte "biz" olarak güzel günler için daha az hamaset ve daha az nefret ve öfkeye daha çok hoşgörü ve vicdana ihtiyacımız var.