İbn Sina felsefesinde metafizik "tümel" bir ilim. Öteki felsefi ilimler belirli varlık alanlarını çeşitli yönleriyle incelerken metafizik varlığı varlık olması bakımından "konu" ediniyor ve bu açıdan bakıldığında karşımıza bir ontoloji olarak çıkıyor. Bir çok tümel-tikel zorunlu-mümkin... Gibi genel kavramlar ise ontolojinin perspektifini oluşturuyor.

Varlık konusunun zorunlu-mümkin kavramları açısından araştırılması hem varlık hem de zorunlu kavramlarının insan aklında "önsel" oluşundan hareket ediyor ve bir zorunlu varlık (Vacibü'l-vücud) analizinde karar kılıyor.

Filozofun ve ilk ve ilke Varlık (el-Evvel el-Mebde'ü'l-Evvel es-sebebü'l-Evvel) dediği "Kendisiyle Zorunlu" olan Varlık böylece ontolojik araştırmanın merkezine yerleşmiş oluyor.

Elinizdeki çalışma İbn Sina ontolojisin bu anahtar terimini Tanrı ve O'nun alemle ilişkisi bağlamında ele almakta. Filozofun felsefesini yeniden keşfetme imkanı vermesi ve "zorunluluk" kavramı etrafındaki geleneksel tartışmaları daha belirgin kılması ise yazarının başlıca beklentisi.