Zennure küçùk yaşta öksüz kalmanın hüsranını hep içinde yaşadı. Dört mevsim gibi bir yaşamı oldu. Hep bahar gibi yaşamak istese de hayat ona kimi zaman kışı kimi zaman da hazanı yaşattı. Yaz hiç uğramadı Zennure'ye arada bahar gelip çatıp geçti kalbine. Babası zengindi ama anasız herşey boştu. Küçük kardeşi Asiye'ye ablalık yapayım derken annelik yaptı büyüdü serpildi güzelleşti. Aşık olduğu adamla evlendi herşey yolundayken sevdiği adam yön değiştirdi yolunu şaşırdı fukaralık yoksulluk döndü Zennure'ye yapıştı...