Ercan Yılmaz'ın "Aherli Zamanlar"ı 'varlıkla yokluk arasına rüyadan asma köprüler' kuruyor. Ebruli rüyalar...
Bu 'köprüler'de şiirin dili rüyaların diliyle özdeşleşir; her şey gibi sözcükler de 'lal' kesilir.
Ercan Yılmaz'ın şiiri 'yazların inceldiği' 'duvarların oğul verdiği' bir rüyanın şiiri. Hangi şair bu rüyayı görmeden 'yok bahasına var'ım diyebilir ki?
Hilmi Yavuz