ey ateş ve bir hayli keskin alın şiirim
bil ışığı dinmiş geçmişimin çoktan
bil ki değişmez artık yüzümün rengi
gör adı hasret olan göz rengimle
gör ki çocukça bakışlarımla
anla yaşamadığım özlemden dahi hesaba çekiyorum kendimi
anla ki en ilkel kelimelerimle
giz bir yangın yeri gecelerimden ağrılarımla ölen tenimi
ve hiç aymayan sabahların Lazarus emekleyişimi
suskunluğumla örtüyorum