Bakmalar Şehrinde

siyâh ruhlar ülkesinden gelen kız
bakmalar şehrine üşümesini öğretti
ışığa saçılıyor şimdi koyu zaman
bir Borges şiiriyle ses sarmalında
gözlerini kapatıp ruhumu yediriyorum
ona saçları cehennem olan kıza

iç içe odalarda kâğıda akıyor tual
kuşların dimağında dizlerine dokunuyorum
ve bakmaları değiştikçe kuyu oluyorum
Cezanne resimlerinde dip sularını anlatıyor
hüzünle aşkın arasına bir sandalye koyarak

siyâh ruhlar ülkesinden gelen kız
seni cinler denizinde bulduğumu unutma!