AĞITLARLA YANAR ÇOCUKLAR

Yolculuk ağırlığını taşırsın.
Öfkelerle kederin dolu
Sen de bilmezsin
Öfkeli mi kederli misin.
Yalnızlık kaybedilenlerin ağıdına sığınıp
Söylenecek söz bırakmamış.                                  
Yaşamın kendisi
Zamansız çıkan çığlıklar gibi
Ve yeryüzü
Savurgan kederler gibi örter üstümüzü.
Kifayetsiz kalır ağıtlar.
Neylesek?
Artık ağıtlarla büyüyor çocuklar
Büyütemediklerimiz
Bilinmez yangınlarla yanar