Çoğu şiirde hayatın gerçeğiyle sanatın konumunun sarmal bir yapı taşıdığını görürüz.
Şiir hayatı hayat da şiiri besler.
Yaşamın gerçeği şiire ne denli yansır? Sorusu şairin şiiri yazdıktan sonra okuruna gösterdiği yoldur.
Nadire Sönmez şiirlerinde bu soruya yanıt ararken onun annesiz bir hayatı çok yönlü yorumladığıyla baş başa oluruz. O bu alanı yer yer genişletip yaşadığı kenti ve dilini bildiği insanları taşır şiirine. Bunlarla da yetinmez ülkemizde çıkan kimi dergilerin adlarını bir şiirin dizelerine nakışlar. Şair Ahmet Erhan'ı şiir kitaplarına sinen Akdeniz duyarlığıyla intihar eden şairleri bıraktıkları "yarım hayat"la anımsar. Orhan Veli gibi onu da sol eli yakından ilgilendirir. Sönmez; çocuklar acılar özlemler yitip giden yıllar siyah beyaz fotoğraflarla okurun düşlerine ayna tutmaya çalışır. Bu anlatılanlara yer yer tarihin tanıklığı da eklenir.
Nadire Sönmez şiirde imgenin nerede nasıl yer almasını biliyor.
Ahmet Özer