Her şey için çabalarsın sonunda yorgun düşersin.
Yüreğinde tarifi imkansız acılarla bezgin bezgin yaşarsın.
Aradan yıllar geçer her şey anlamını yitirmiştir.
Etrafına bakarsın ve aslında her şeyin boş olduğunu görürsün.
Kendini yorgun hissedersin ve başını kaldırıp gökyüzüne yıldızlara bakarsın...
Derinden bir nefes alıp iç çeker dinlenirsin. Ama sadece bedenen...
Ne kadar çabalarsan çabala mutluluğu huzuru bulamazsın.
Sonra arayışa girersin. Bir de bakmışsın ki aradığın mutluluğu huzuru bir tutam sevgide bulmuş bir tutam sevgiyle hayata bağlanmışsın...
Nurten Yalçın