"Anne"
Her şeyi anlayan hisseden bizi kucaklayan ve hayatımızdaki sorunlarla başa çıkabilmemiz için 
yapmamız gerekenleri bize en uygun şekilde gösteren...
Çocuk olmadığı dönemdeki iki kişilik ilişkiyi de unutmamak gerekir.
"Biz ikimiz çok iyi anlaşıyorduk aslında. Ne olduysa Melis doğunca oldu" cümlesi üzerinde durmak 
gerekir. Açıkçası Melis'in varlığı ile başa çıkamadığı için ilişki kümesini terk eden eşinizin herkes 
gibi bir takım yaşamsal ihtiyaçlarının olduğunu hatırlamayan bir eş miydiniz diye merak etmiyor 
değilim. Melis'in doğumu ile ilişkinizin büyüsü bozulmaz sadece ikili ilişkiniz üçlü bir ilişkiye 
dönüşür. Çoklu uyaranla başa çıkma öncelikleri fark edebilme ve o anın ihtiyaçlarına göre 
iletişimdeki ihtiyacı karşılama becerilerimiz bir ilişkiyi olgunlaştırır köklendirir ya da yıkar. Bazı 
durumlarda gelişim problemi yaşayan bebeklerin anneleri bebeklerini kucaklarından 
bırakamazlar. Onun yaşadığı farklılığın ve güvensizliğin getirdiği kaygı ile yüzlerini bebeklerine 
gömerler. Ona bakarlar bakarlar bakarlar... 
O anneler sadece bebeklerine bakarlar. Onlar için hayat ve zaman adeta durmuştur. Yıllar geçer 
ama anne hala bebeğine bakmakla meşguldür. 
Annenin tüm algısı ve ilgisi değişmiş ufku kaybolmuştur. Bebeğine bakmaktan başını kaldırıp da 
hayatına bakmaz. O anne belki de bir ömür sadece kucağındaki bebeğe bakar ve o anne için 
hayat bebeğine bakarken akar.

Nesrin Dosdoğru