Son Vapur da Gitti Anne

Son vapur da gitti anne
Geride boşlukta sallanan bir el
Ve yükü ağır bir yürekle kalakaldım...
Şimdi günler ağır
Geceler uzun bir yol
Ve hayatın olmazsa olmazı maskem
Ve öncesi sonrası belirsiz roller
Mecburi tebessümler
Dilimde eski plaklardan kalma
Göğsüme taş gibi oturan şarkılarla
Damağımda tuzu kalmışken
Erik bahçelerinin
Yeniden koluna dolanıp yarınların
Yol almalıyım
Daha kaç düşten sonra yığılır
Düşer kalırım umudun koynuna bilinmez
Bir bilmece gibi hayat
Sorunlar belli

Sorular ağır
Her gün el sallamakla kalır mı insan
Bitmez yolculuklara?..
Tek perdelik bu oyunun
Sahnesi çok ağır anne
Roller bitince;
Bir daha açılmazmış
Ne ağır rol bu
Ne ağır şey yaşamak anne!..