Elinizdeki bu kitapta çocukların devlet ve ebeveyn gibi iktidar odakları karşısındaki konumları tartışılacaktır. Velayet başta olmak üzere birtakım hukuki kurumlar aracılığıyla ebeveyn ve ebeveyn iradesine bağlanan çocuklar sosyal sözleşmenin tarafı olarak iktidara meşruiyetini kazandıran yetişkinlerle eşit vatandaşlar olarak algılanmazlar. Çocukların eylem serbestîsine müdahaleyi meşrulaştıran paternalist yaklaşımlar çocukların bilişsel gelişimlerini tamamlamadıkları gerekçesiyle onları kategorik olarak siyasal ve toplumsal hayatın dışında tutar. Bu çalışmada çocukları siyasal ve toplumsal hayatın dışında tuttuğu iddia edilen yaklaşımların tarihi teorik temelleri ve bu yaklaşımların ulusal mevzuattaki ve ulusalüstü insan hakları hukuku alanındaki düzenlemelere nasıl yansıdığı araştırılacaktır.