Ilık bir eylül gecesi kentin yorgun kaldırımlarında tanıdık kelimeler arıyorum sevdana dair. Sana dair tek bir kelime bir nefes bile gülümsemem için yeterdi. Sensizlikte kanarken sol yanım ben hep seni düşledim zembereği kırılmış zamanın avuçlarında. Gittin diye bir ikindi vakti kefensiz satırlara gömmedim seni. Ben yüreğindeki sıcaklığı tenindeki saklı baharları sevdim. Göz bebeklerinden yuvarlanıp ayakuçlarına serileceğim. Gülüşlerini nefesim bilip sensizlikte bile yaşıyor olacağım. Adını yüreğime vurulmuş bir mühür bilip dudaklarımda anılan dua olarak hep seninle nefes alacağım sevgili...