Türk edebiyatında hiciv ve mizah konusu yeterince incelenmemiştir. Bu konuda yapılan az sayıdaki çalışmalar da dergi seçki ve bazı edebiyat kitaplarında yer almış ancak istenildiği ölçüde okura ulaşamamıştır. Oysa hiciv ve mizahın edebiyatımızın oluşumunda önemli bir yeri vardır. Bu konunun daha geniş bir çerçevede işlenmesi gerekmektedir. Bu yapıt elbette bir edebiyat tarihi değildir. Ama bir seçki de değildir. Yapıtta bu konuda çalışacaklar için "yerleri" "yurtları" belli "dip notlu" örnekler vermeye özen gösterildi. Bu bir denemedir başarılı oldu mu? Bilmiyorum!? İleride bir edebiyat tarihçisinin ilgisini çeker özgün bir yapıtla bu boşluk doldurulur diye düşünüldü. (Ömer Özcan)