ah ki rüya ilmini öğretmemişler sana
sonra parklarda Çalıkuşu olup roman emzirmişsin
süt dudakları kurumuş çocukların ezberini bozmuşsun bir de
derinlik hesaplarından
başını kaldıramayan bir toplumun şefkatine
biteviye bir yalnızlık emanet etmişsin hem de;
seni kıskandıktan sonra pamuklara sarıp saklamalı!
seni kör kuyularda cep telefonsuz bırakmalı!
ki aklın başına gelene kadar o argoda sürt!