Aslı Tohumcu kendinden başkasına yaşam hakkı tanımayan insanın dünyasında masalsı bir gece yolculuğuna çıkarıyor okurlarıın. Umudu yine çocukların taşıdığı öykü Hüseyin Sönmezay'ın güçlü desenleriyle canlanıyor.

Tuhaf bir geceydi. Şehrin sokakları baştan aşağı insandan heykellerle donatılmış gibiydi. Sanki tüm şehir bir "tuhaf sanatlar müzesi"ne dönmüştü. Neydi bu insanları kıpırtısız hale getiren? Şaşırdıkları için mi böyleydiler yoksa yaptıkları bir şeyden utandıkları için mi? Derken ay ışığı şehrin meydanını aydınlattı. Beklenmeyen misafirleri ve onlara eşlik eden çocukları...