Hayvanlara iyi davranmanın cennete girmeye sebep olacağını bildiren Peygamberimiz (s.a.v.) sahabelere şu olayı nakleder:

''Yolda gitmekte olan birisinin susuzluğu artar. Hemen bir kuyuya inip suyundan içer. Kuyudan çıkınca susuzluktan dilini çıkarıp soluyan ve rutubetli toprak yalayan bir köpekle karşılaşır. Adam kendi kendine: 'bu hayvan da benim gibi susamış' deyip kuyuya tekrar iner. Ayakkabısına su doldurur ve ağzıyla tutarak yukarıya çıkar köpeği sular. İşte Allah bu kulunu övmüş ve günahlarını bağışlamıştır.''

Bunun üzerine sahabeler: 'Hayvanları sulamakla bize de sevap var mıdır?' diye sordular. Resulullah (s.a.v.): 'Yaşamakta olan her canlıyı sulamakta sevap vardır' buyurmuştur.
(Tecrit c. vii s. 223)