Dr. Senai Demirci eşsiz bir esma-i hüsna açılımı yapıyor.
Güzel isimlerin anlamının insan ruhuna dokunduğu yerleri buluyor.

İnsan gizemdir kendisine. Kördüğümdür kendi kendine. Açılmak ister ama dinleyen bulamaz. İçinde saklı gizli sesler duyulsun diye bekler ama herkes telaşlıdır. İçinin kuyularına cesaretle ve şefkatle eğilen birini bekler ama sağırdır âlem.

Esma-i Hüsna insanı insana anlatan bir aynadır; içinin seslerini duyuran bir dağ yankısıdır. İnsanın içinde bulutlanan sancıları sağanak sağanak indirdiği bir topraktır. Darlıklarını göğe savurur insan esma ile tanıştıkça. Kalbinin kırık kanatlarını açar kendisini göreni dinleyeni bağışlayanı tanıdıkça. Kendi yaralarıyla tanıştıkça esmanın anlamını bir merhamet göğü olarak bulur bir şefkat dokunuşu olarak yaşar.

Dr. Senai Demirci yazar hekim ve terapist kimliğini yanına alarak eşsiz bir esma-i hüsna açılımı yapıyor. Güzel isimlerin anlamının insan ruhuna dokunduğu yerleri buluyor. İnsanın yeryüzü yalnızlığına eğiliyor susturduğu sesleri avuttuğu hasretleri anlamın avuçlarına koyuyor. Hasretli fısıltıları işiten sessiz âh'ları ciddiye alan utanç verici itirafları anlayışla kucaklayan Bir'inin yakınlığını keşfediyor. Şiirlerin kalbine dokunarak kalbin şiirini duyarak yazıyor. Şaşıracaksınız. Sevineceksiniz. Teselli bulacaksınız.