Yazar sıradanlığın üzerindeki örtüyü hafifçe kaldırıp altına bakmamızı öneriyor. Etkileri büyük olacak küçük keşifler var orada. Paramparça olmuş hayatlara bakarak dertlenmiyor. Parçalardaki güzelliğe odaklanıyor. Sakince yaklaşıyor sızılara. Hem de ironik bir tavırla. Sadelikle yakaladığı anlatı evrenindeki karakterlerde her türden duyguyla karşılaşıyorsunuz. Kederlenmişken gülümsediğinizi anlamaya başladığınızda da kitap bitiyor.