Neydi bizi mutlu kılan şey? Şartlar mı ruhumuz mu? Ruhumuzsa ne güzel isteyerek açar gönlümüz­deki çiçekler. Şartlarsa eğer istememekle hür olan ruhumuz nasıl mutlu eder? Yaşamanın bile bir şartı vardı işte. Ne kadar vazifeni hayatın senden istedik­lerini yerine getirsen de karşılığında senin istediğin değil hayatın sana yakıştırdığı kılığa bürünmeliy­din. Böyle mutlu olmayabilirdin ama görünebilirdin: Çünkü herkesin görünmeye ihtiyacı var. Çünkü herkes başkası için yaşar. İşte ben bu dengeyi bozacağım. Görevi kendim seçmesem de kuralları kendim koyacağım. Bir insan yaratacağım ve kimse­ye muhtaç olmayacağım. Bir insan yaratıp bir insan kurtaracağım