Ve karalara bürünmüş bir gün
Dağlardan ölüm kervanı belirir
Korku döşte hınç
Korku gözde hınç

Kara bulut telaşı                                                                        
Bir yangın
Toz bulutu gibi yayılır göğün üstüne korku
Ve cellat güneşi örter kinli gözleriyle
Köy damları kara duman
Düşte kanlı dere
Zul kokar penceremdeki çiçek
Kelebek kanadını gömer ateşin demine
Kül mü örter çığlığını

Ey Munzur
Ey Düzgün
Duymaz mısın
Başkaldırmaz dizelerim