Kısa sığ sohbet sırasında masaya gelen tüm yiyecekleri defalarca fotoğrafladı hiçbir zaman kaybetmeden sosyal medya hesaplarında paylaştı. Neredeyse parmakları tuşlarda bu paylaşımları bekliyorlarmış gibi takipçilerinden beğeni ve yorumlar yağmaya başladı. Oturduğu sohbet edip yemek yediği masadan çoook uzaklardaydı.


İnsan tipi de değişmişti sanki son yıllarda. Kafası öne eğik. Gözü kısık. Engel tanımadan sokaklarda böyle yürüyebilen insanlara dönüşmüştü yüce insanlık. Evet bu bir evrimdi. Artık konuşmadan da anlaşabiliyordu insanlar. Çok çalışmak başarmak kazanmak zorunda değillerdi; öyleymiş gibi yaşayabiliyorlardı. Hatta Abidin yaşasaydı hiç zorlanmayacaktı mutluluğun resmini yapmakta; herkes mutluyduya her nasılsa...