Kezban Kabakcı hayata tutunmanın öykülerini yazıyor. Bu öykülerde anne-çocuk ilişkileri de var genç kız hüzünleri de... Öte yandan toplumsal fay kırıklarındaki yaşantılara da ayna tutuyor.
« Yatak odasına döndüğümde duvardaki lekelerin yelkenli olduğunu düşünüp oğlumu susturmaya çalışırken İyi geceler gemisi'yle denize açıldığımız masalını anlatırdım. »