Bir gün aynı yolda karşılaşacağız belki sen başını eğeceksin ben ise bedenimi /
Ama mazimiz unutmayacak bizi ve bir yumruk gibi çarpacak kalbimize...
Ve Artık kelebekler uçmuyordu göğüs kafesimin içinde/
Ve de iki kelam etmeyi unutur olmuştuk son gidişin bıraktığı yara iziyle...
Yağmur yağsa ve sen bana gelsen olmaz mıhani nasıl geldiğinin de pek bir önemi yok...
İstersen kırgın istersen mutlu istersen de hüzün olsun gözlerinde..
Bekliyorum seni gözlerim yollarını bir muhbir gibi gözetlemekte gelmelisin bir akşam vaktinde...
Son olmamalı gidişin dönüşün olsun çöle dönen şu kanadı kırık gönlüme...
Dönmelisin güneş batmadan lütfen...
Umut işte!