Duasını yazarken kendinden geçmişti Enheduanna. Gözlerinden bir kaç damla yaş gelmiş ve yanaklarından süzülerek yazdığı tabletin üzerine düşmüştü. Gözlerindeki buğudan önünü göremiyordu. Kalın bir sis perdesinin içinde kalmış gibiydi. Kamış kalemini ve kil tabletini yanı başına bıraktı. Arkasına yaslanarak gözlerinin yeniden kapattı. Ruhunun bedeninden sıyrılıp yükseldiğini hissetti. Aşağıya baktığında sedirde oturan kendini görebiliyordu.