Şiir yolculuğuma ilk kitabım 0 RH-NULL ile başladım şimdi ikinci kitabım ÇOĞU İSİMSİZ ile karşınızdayım. İlk kitabımda şiirlerimi 0'dan (-) 154' e kadar hüzün sırasına göre sıraladım. Hüzün de mutluluk gibi sonsuzluğun bir parçasıydı zıtların birbirini var ettiği dünyada negatif olmadan pozitifin de bir değeri olamazdı. Bu kitabımda ise şiirleri 0'dan (+) 101' e kadar sıraladım. Varoluşu hayatı aşkı ve ölümü yüreğimden süzerek mısralara dökmeye çalıştım.

Hepimiz biliyoruz ki şiir okura ulaştığında artık şaire değil kalbine dokunduğu kişiye aittir. Bu nedenle şiirlerime isim koymamayı tercih ettim. Her şiir okurun kalbinde bıraktığı iz kadardır ismi de o izde saklıdır. Şiire verilen ismin şiiri mahkûm ettiği kanaatinde olduğumdan ilk kitabımda hiçbir şiire isim koymadım. İkinci kitabımda ise bazı şiirlere kalbimde bıraktıkları izleri isim olarak koydum ve sizlerle paylaşmak istedim. Tüm şiir seven okuyucuların beğenisine sunarız...
Sen Gidince 
Sen gidince
Resimlerin ölürdü 
Ceset gibi kokardı albümler
Etlerini dökerdi kuşlar
İntihar ederdi kahve içtiğin fincan 
Parmak izin silinince kulpundan 

Küçülürdü ev 
Tablolar düşerdi buruşan duvarlarından
Çizgileri titrerdi
Giydiğin pijamamın
Tek kişilik olurdu koca yatak
Bir yanı yatalak
Küserdim sessizliğe
Kurşun asker gibi beklerdim geceyi
Bir koltuktan kalkar diğerine otururdu zaman
Sen gidince 
Görünmez olurdum
Kalbime yağardı yağmur
İçimden geçip giderdi kadınlar