Yüzüyor pencereden seyrediyorum.
Buluttan kopan bir parça gibi
Karga üzgün düşüyor
Ayağına ilişilmiş bir pusulayla
Ayağıma taş bağlamış batarken
Ayağına ekliyor ayağını pusulalı
Doluyor boynuma ümitle
Çalıp tüm kanatları
Söz çengeller asıyor hücrelerime
Geriyor dipten bir halkaya
Söz batırıyor
Yenik düşü(rü)yor yeryüzü(nü)

Paylaşılmış adamla canı
Karganın
Dönüşüyor kumula
Çöle serilmiş rüzgardan
VAHA...

Öyle anlaşılıyor ki uzun yıllar önce karga yeniden konmak üzere havalanmış aslında...     NT