Stoa okulu Batı düşünce dünyasının temelinde bulunan Antik Yunan kültününün belli başlı düşünce okullarından birini oluşturur. İ.Ö. 4. yüzyılda yaşayan ve Aristoteles'in çağdaşı olan ilk Stoa filozoflar Attika yarımadasına dışardan gelmiş yabancılardı; belki de bu nedenle farklılıları ortadan kaldırmadan ama aralarında belli bir ayrıcalık da gözetmeksizin tüm insanları kucaklamayı amaçlayan bir insancılık Stoa felsefesinin başlıca temalarından birini oluşturmuştur. Stoa düşüncesi felsefeyi; mantık fizik ve ahlak olarak üç genel başlıkla değerlendirip işler. Aristoteles'in tümellere ve mutlaklığa dayalı mantığının uzun yıllar boyunca egemen olduğu düşünce tarihinde Stoa mantığının zaman ve olayalara dayalı koşullu önermeler üzerinde yapmış olduğu çalışmalar özellikle 19. yüzyılla birlikte yeniden ele alınmış ve mantık çalışmalarının çeşitlenip gelişmesinde belirgin bir rol oynamıştır. Stoa düşüncesinin temel anlayışlarından birini oluşturan ''doğayla uyum içinde yaşamak'' doğa-insan ilişkilerinin çok yönlü bir biçimde değerlendirildiği günümüze bir çok bakımdan ışık tutacak niteliktedir. Dijon Üniversitesi profesörlerinden Jean Brun'nün hazırlamış olduğu bu çalışma Stoa okulunun tarihçesini ve çeşitli dönemlerini belli başlı temsilcileriyle birlikte verirken Stoa felsefesinin mantık fizik ve ahlak öğretilerini de ayrıntılarıyla bize sunuyor. Kitapta ayrıca Stoa düşüncesine ilişkin kapsamlı bir kaynakça da yer alıyor.