Bir gün aklıma geldi: Susabilir miydim?
"Sahi" dedim kendi kendime
"sen ep bulutlara bakıyordun.
Onların içindeki derinlerindeki o
mucizeyi arıyordun sen susan Adam'dan.
Konuşamazdın. Eksikliğini sessizliğe
büyüyen sessizlikten bir eksikliği yaşatan
o bakan: bulutlara uzaklara uzayana bakan adam sen
evet sen susarken de konuşabilir miydin? Uzadıkça bakan
uzaktan bir sessizliği okuyan sen; Sessiz Adam
susabilir miydin? Bulutlarla aranızda gidip gelenin sessiz bir
konuşma olduğunu anladığımın bilmem kaçıncı asrında aklıma geldi bu.