Bir saklambaç oyununda öğrendim kendimi saklamayı ve öğrenmiştim son ana kadar beklemeyi değerli bulmayı. Saklanmak saklamak beklemekti. Beklemiştim. Yarım kalan hikayemin tamamlanacağı inancıyla tek bir ana tutunmuştum. Hayır kendisi hiç gelmemişti; fakat gölgesinin gücü beni o büyülü anı bir kez daha yaşayacağımıza inandırmıştı.