Bu kitabın öyküsü bir başka kitapla başladı. Yiğit Gülöksüz arkadaşımız ile birlikte "Gecekondulu Dolmuşlu İşportalı Şehir" kitabını yazarken kentlerimizin belirgin nitelikleri arasında saydığımız gecekondu üzerine pek çok araştırma yapılmış olmasına karşın dolmuş olgusu üzerine hemen hemen hiçbir araştırma yapılmadığını gördük. Bu konu üstündeki ilgimiz yoğunluk kazandı. Dolmuşlar kentsel yaşantımız içinde önemli bir yer tutuyordu. Dolmuş toplumumuzda belli bir yaşantıyı ya da kültür biçimini simgeler olmuştu. Bu yaşantı biçimi biraz "uyanık" olmayı biraz toplumumuza özgülüğü biraz da yozlaşmayı içeriyordu. İster karşı çıkalım ister benimseyelim toplumumuzun simgesel bir öğesi haline gelen dolmuş üzerine bilgilerimizin çok az oluşu ilginçti. Dolmuş Kültürü'nün bile "dolmuşla" ne kadar ilişkili olduğu bilinmiyordu.
Bir toplumsal olgunun araştırılmamış olması bu olgunun bir sorun niteliğinde görülmediğinin bir kanıtı olarak yorumlanabilir. Toplumsal araştırmaların gecekondu üstünde yoğunlaşması bir rastlantı değildi. Doğuşundan beri bir orta sınıf üyesi olan plancılar yöneticiler ve toplumbilimcilerce gecekonduya bir sorun olarak bakılmasındandı. Oysa dolmuş çıktığı günde hemen orta sınıfların yaşantısına girmiş üstelik o yaşantıyı toplumun öteki katmanlarından ayıran öğelerden biri olmuştu. Böylece bir sorun niteliğinde görülmeyen üstünde çıkar kavgaları verilmeyen dolmuş da bir araştırma konusu olmamıştı. Dolmuşun toplumdaki çatışmaların dışında kalması daha ne kadar sürecektir?
Bu kitap ilk yayınlandığı tarihten bugüne geçen sürede Türkiye'de kent içi yolculuk hizmetleri talebinin karşılanmasında önemli değişiklikler oldu. Bu nedenle son 39 yılda Türkiye'de alınan yolun ne olduğunu bunun kent içi yolculuk hizmetlerinin görülüşüne nasıl yansıdığını ve dolmuş ve minibüslerin kullanışında ne tür değişmeler yaşandığını kitabı okuduğunuzda daha iyi göreceksiniz...