Kabullenemedi 
yüreğimiz sevgiyi
Kine meze olduk
Nefrete sözcük
Hep bir kavga diye 
Avazı çıktığınca haykırdı
Sevgisizliğimiz
Öteki demek sanki 
Marifet gibi
Kendimizi alkışlar olduk
Sonra yalandan tebessümler
Doğrunun yalana 
kurban olduğu 
O tebessümler
Yerini çoktan almıştı
Bakışlarımızda...
Hasan KARABOĞA