Halil İbrahim Altay hemşerim
Eserinizi özenle okudum. Şiirler sanki pırıl pırıl bir kaynaktan büngüldeyerek  taşan sular gibi; katıksız doğal yürekten tam da bizim insanımıza göre. Şiirlerinizi aslınızdan yani Emet'imizden beslenerek yazdığınız için sizi kutluyorum.
Ben de mesleğimin başlangıcında 1971'den itibaren okuruna kavuşan Fadiş Dört Kardeştiler Yurdumu Özledim Ben büyüyünce Geride Kalanlar Geriye Dönenler adlı kitaplarımda yer alan  her şeyi; taşı toprağı kuşu çiçeği kadını erkeği sorunları acıları sevinç ve umutları hatta sevdaları yöremizden Emet'imizden esinlenerek  yazmıştım. Bu kitaplar artık klasikler arasında yerlerini aldılar. Onları bu düzeye Türkiye'mizin dört bir yanında yaşayan ve hâlen yaşamakta olan dört kuşaktan okurlarım taşıdılar. Çünkü o okurlar kitaplarımda sadece insanın değil canlı cansız tüm varlıkların yani tüm yöremizin ÖZGÜN YARADILIŞIYLA bütünleşmesini başarmışlardı. Onun için  bu kitapların  her biri 2020 yılında da ilgiyle okunmakta. Demem o ki  sizin şiirlerinizdeki özgün tat ses söz coşku keder vb. okurlarda bu doğrultuda aynı  farkındalığı  yaratacaktır. Yazarlıkta yolunuz açık okurunuz bol olsun. Başarılarınızın sürmesi dileğiyle selamlar...

Gülten Dayıoğlu