Güneşiniz söndüğünde
Ay ışığını yitirdiğinde ve hiçbir şeye hevesiniz kalmadığında anlayacaksınız asıl meseleyi.
Bir umudun bir kalbin bir çift gözün sizi yaşatabileceğini.
Öyle geceleriniz vardır ki hiç sabah olmayacak sanırsınız
Hiç bitmeyecek dersiniz kendinize
Bu yara hiç kapanmayacak
İşte o zaman sadece gökyüzüne bakın
İnanın özgürlüğünüz orada
Hiç kimse alınyazısını bilemez.
Neler yaşayacağını neler göreceğini hatta kendisini nelerin beklediğini
Ama karakterini bilir ve ruhunu...
Sonra elini hafifçe kalbine bastırarak şunu fısıldar geceye...
Kaderimi Ben Seçtim...