Perdeleri çekiyorum üzerime
Duvarlarının ardında başlıyor dünyam.
Tüm eşyalar tanıdık
Hırkan asılı duvarda
Sigaranı söndürdüğün küllük
Dudaklarına değen kadeh...
Kırık bir ayna
Ve aynanın içinde duran ben.
Kırık parçalardan biri durmadan anılarımızı hatırlatıyor.
Diğer parçaları maziye karışan yüzümüzü anımsatıyor durmadan.
Aynalar yokluğum benim
Kederli yüzüm...