Lokum rahat bir evin karnı her zaman tok keyfi hep yerinde olan sarman kedisiydi. Sıcacık bir yaz sabahı biraz güneşlenmek için balkon camının önüne gitti. Cama yaklaştığında siyahlı-beyazlı tüyleri karman çorman olmuş ağzı burnu yara bere içinde tüyleri kir ve çamurla kaplı bir kedinin kendi evlerine doğru baktığını gördü. Eğer evin annesi o pasaklı kediyle ilgilenmeseydi Lokum'un hayatı eskisi gibi devam edecekti. Ama öyle olmadı.