"Bu geniş devasa bir kanser gibi canlı cağı ile olduğundan daha fazla değilse de en az bir o kadar kendi ile savaş halinde olan bu eserde ilerideki barbarlıklara eşlik etme tehlikesi olana şeyle tersine onlara kafa tutmayı sağlayacak şeyi ayırt etmenin giderek daha güç gibi göründüğü o yıllarda bu kitap kendi biçimini buldu.

Yüzyılın ikinci yarısının gördüğü en kötü ve en iyi şeyin kökeninde o olabilir miydi? En soylu özdeyişler darda kalmış her şeyden yoksun erkeklere ve kadınlara başkaldırma olanağı veren özdeyişleri ve kölelik ilkelerini aynı eserde bulmak mümkün müydü?