Bu çalışmayla Diyabakır özelinde 1915'in kolektif hafızasını ortaya çıkarmaya kuşaklararası aktarım ve sessizleştirme süreçlerini anlamaya ve son derece güncel bir mesele olarak süregelen 1915'in şimdide nasıl kurulduğuna anlaşıldığına anlatıldığına ve gerçeklendirildiğine odaklanmaya çalıştık.

Sadece Diyarbakır'da yaptığımız sözlü tarih görüşmeleri ile sınırlı olmayan hem bölgenin 1915'teki durumunu kavramamıza olanak sağlayan tarihsel bilgi çerçevelerinden hem de Kürtlerin 1915'e dair hafızasından beslenen Kürt edebiyatından da istifade eden bir kitap çalışmasının faydalı olacağını düşündük. 1915 hafızasının  izini sürerken bireylerin öznel anlatıların tarihsel bir suçluluk kolektifinde biriktiği yüzyıllık ah duygulanımının bugüne kadar gerçekleşmemiş olan geçmişle yüzleşmeye dair imkanlarını sorguladık Tarih hafıza ve edebiyat ekseninde şekillenen bu kitap ne salt akademik bir içeriğe sahip ne de eleştirel bilgi üretiminden vazgeçen nostaljik bir anlatıdır.