Dalgalanır yüreğim.
Köpürür derinden.
Yosun tutmuş kayalar üzerinden.
Damla damla gözyaşı olur akar.
Minik kum taneleri arasında sıkışır.
Dalar sessiz sessiz.
Çıkar yerinden pınarlarda süzülür.
Çağlar durur densiz densiz.
Tam duruldu derken
Yine olur akşam.
Sanki bir volkan gibi patlar.
İşte o an gel-gitler başlar.
Uzaklaşır bedenden.
İzin vermez ki yaklaşam.
İşte ben hergün
Med Cezirler arasında yaşarım.
Sonra
Usulca limana yaklaşırım.