Bir zamanlar on yaşındaydım. Hayat hakkında az şey biliyordum ve dünyanın en
şanssız çocuğu olduğuma inanıyordum.
Sonra olağanüstü bir yaz mevsimi geldi. O yaz bir kez öleyazdım bir kez gün ortasında uyuyakaldım ve iki kez de bayıldım. Ayrıca birçok nadir hayvan keşfedip gazetelere manşet oldum. Hayat hakkında bir şeyler öğrenip duruma cuk oturan atasözleri duydum.
Ve nihayetinde anladım ki aslında ben dünyanın en şanslı çocuğuydum.
Çünkü kalpleri ısıtan sıra dışı dostlarım vardı. Hep var olan ve var olmaya devam edecek olan
dostlarım...