Oturmuş bir taşın üstüne
Dünyanın acılarını sırtına almış
Ağır bir yükü taşırcasına hüzünlenirken
İki damla gözyaşı olup süzüldüm yanağından
hissettin mi hiç?

Bir sonbahar sabahında
Bankta yudumlarken çayını
Düşen bir yaprak oluverdim düştüm önüne
Alıp baktın umutsuzca acıdın mı hiç?

Gecenin karanlığında tatlı uykuna dalarken sen
Yıldız olup gökyüzünde seni seyrettim
Rüyalarına usulca girip gezinirken kalbinde
Bu kimdir diye sordun mu hiç?

Aynur Kuzu Güven