Zamanın ve mekânın labirentinde zorlu birer yolculuktur her hikâye... Önce yazarını sonra okurunu alır götürür hem gerçeğe çok yakın hem de çok uzak yerlere. Bu nedenle çağlar boyunca hep sevildi hiç terk edilmedi. Yazarının "Kelimelerin kanatları beni de uçurabilseydi keşke!" diyerek sona erdirdiği Rüzgâra Yetişmek soluksuz bir yetişme ve kavuşabilme arzusundan yola çıkıyor. İnsan nesli ortak yüreğinde bu isteği saklar durur kimi kez saklayıp bazen de söyleyerek.

Rüzgâra Yetişmek düşünsel yanı güçlü bir eser. Eserde yer alan öykülerde insana doğaya ve aslında bütün evrene bilgece bir bakış mevcut. "Cehennemin bir anlamı da cahille sohbetmiş" diyen Mükrime Dilekçi Zengin eserin satır aralarında felsefi yaklaşımlarla hayata dair çeşitli saptamalarda bulunur. Bir kısmımız sığlarda düşünüp sığlarda yaşamayı tercih ederken bir kısmımız derinlere yolculuk etmeyi daha doğru bulmaz mıyız?