Gülizar: "Kusura kalmazsan Rasim benim kararım Ömer'den yana!" dedi ve sustu.
Bu söz üzerine Ömer ayağa kalktı. Gülizar'ın elinden tuttu. Dış kapıya doğru arkaları dönük yürüdüler. Rasim arkalarından bakarken kadersizliğine üçüncü kez boynu bükük kalışına üzüldü. Derin acılar içinde arkalarından bakakaldı. Anne ve babasız büyümesi daima başa tutturulmuş bir acıydı onun için. Her zaman duyumsadığı  bastırılamayan sızıydı içinde. Güldane acısını bir nebze bastırmıştı.  Güldane'yi kaybedişinin  acısını Gülizar bastırmıştı.
Yaşam Gülizar'ın gidişini kiminle bastıracaktı kader? Sekide öylece saatlerce oturdu kaldı...